Dit keer een blog geschreven vanuit mijn eigen ervaring. Ik heb eerder al een artikel geschreven over pleasen. Pleasen is een thema waar ik mij op allerlei vlakken in herken. Pleasen in mijn werk, in mijn dagelijks leven en in mijn relaties. Ja…. ik ben een pleaser in hart en nieren. Als ouder zijnde hoop je natuurlijk dat je het pleasen niet aan je kind of kinderen overgeeft. Het systeem werkt echter zo dat jij als ouders geeft en je kinderen ontvangen. Lees verder over hoe mijn pleasen onbewust invloed heeft op mijn dochter.
De ervaring met mijn dochter
Vandaag kwam mijn dochter boos en gefrustreerd uit school. Iets wat we wel gewend zijn van haar (waar je al niet aan gewend raakt). Maar vandaag was het anders. Ik zag dat ze vol schoot terwijl ze iets zei. Vlug draaide ze zich om en begon te vertellen over wat anders. Gelukkig merkte ik het op en kon er daardoor alsnog op doorvragen. Ze begon ineens ontroostbaar te huilen. Er waren kinderen onaardig tegen haar geweest. En toen kwam de clou, ze wilde zo graag dat ze aardig tegen haar deden. Ze deed er alles aan, maar begreep niet waarom de kinderen dan toch onaardig deden en niet met haar wilde spelen. Mijn hart brak. Haar worsteling werd mijn worsteling op dat moment. Sterker nog, ik realiseerde me dat het lange tijd mijn worsteling was. Pleasen in relaties is iets waar ikzelf ook met regelmaat mee heb geworsteld en nog steeds doe. Momenteel gebeurt er veel in mijn leven en wordt dit thema volop bij me aangeraakt. Wat is het pittig, maar wat voel ik me al ver in mijn reis.
Vandaag kon ik voor het eerst, uit eigen ervaring tegen mijn dochter zeggen: “Als je merkt dat je niet jezelf kan zijn bij de ander of de ander je niet waardeert, dan mag je je eigen weg kiezen”. Je hebt de keuze. Iedere dag weer. Daarmee kwets je niemand. Je bent het namelijk dubbel en dwars waard!
Wat een mooi en bijzonder inzicht van haar en tegelijkertijd van mezelf. De kracht van het systeem! En de spiegels die je kind voor je kan houden.
De boosheid was daarna niet meer ‘nodig’. Zo mild, zacht en kwetsbaar heb ik haar in tijden niet gezien.
Jij als ouder
Ben jij als ouder ook mild voor je kind als je opmerkt dat je kind je spiegelt? En kan je ook mild zijn voor jezelf? Je bewust worden van deze spiegel kan erg confronterend zijn en je als ouder onzeker maken. Door hiertegen te vechten, boos te worden op jezelf of jezelf de put in te praten zorgt ervoor dat je deze spiegel niet kan waarnemen. Wees mild voor je kind en voor jezelf, jullie mogen samen leren!
Meer weten?
Wil je meer leren over de spiegels die je kind je voorhoudt? En hoe je hierin zonder spanning en frustratie naar kan kijken en hier zelf van te leren? Je kan hier meer lezen over de begeleiding die ik jou als ouder kan geven. Neem gerust vrijblijvend contact op.